„Wieża Jaskółki” to czwarty tom „Sagi o Wiedźminie” Andrzeja Sapkowskiego, który kontynuuje losy Geralta z Rivii oraz innych kluczowych postaci, takich jak Ciri i Yennefer. Książka skupia się na dalszych perypetiach młodej Cirilli, której życie jest nieustannie zagrożone przez różnorodne siły, w tym przerażającego łowcę nagród, Leo Bonharta. Bonhart, wynajęty przez Nilfgaard, ma zlecenie, by ją zabić. Ciri ukrywa się, a jej droga prowadzi ją do tajemniczej Wieży Jaskółki, Tor Zireael. Wieża ta jest związana z magicznymi mocami, a Ciri ma nadzieję, że znajdzie sposób, by uciec przed swoimi prześladowcami. Jednak jej przygoda staje się również poszukiwaniem odpowiedzi na pytania o swoje przeznaczenie. Musi zmierzyć się z trudnymi wyborami dotyczącymi przyszłości.

Geralt, wciąż traktujący Ciri jak własną córkę, nie ustaje w poszukiwaniach. Wędruje przez kontynent z kompanią, w skład której wchodzą Cahir, Angoulême, Milva, Jaskier i Regis. Na swojej drodze napotykają liczne wyzwania, zmuszając Geralta do podjęcia trudnych decyzji moralnych. Poszukiwania Ciri stają się także tłem dla głębszych rozważań o przeznaczeniu i odpowiedzialności.

Równocześnie w książce pojawia się wątek politycznych manewrów, zdrad i wojennego chaosu. Zbliżająca się wojna między Królestwem Redanii a Nilfgaardem staje się tłem dla osobistych losów bohaterów. Podobnie jak w poprzednich tomach sagi, Sapkowski po mistrzowsku ukazuje postacie pełne sprzeczności, niejednoznaczności i skomplikowanych motywacji. Zdrady, intrygi i wojenne przygotowania stanowią tło dla rozwoju bohaterów, którzy muszą stawić czoła nie tylko zewnętrznym zagrożeniom, ale i własnym wewnętrznym dylematom.

„Wieża Jaskółki” to powieść pełna napięcia, tajemnic i emocji. Sapkowski doskonale łączy wątki osobiste bohaterów z wielką, epicką narracją o wojnie, magii i przeznaczeniu. Książka stanowi ważny etap w historii Geralta i Ciri, których losy zbliżają się do ostatecznego rozwiązania.