„Boży bojownicy” to druga część „Trylogii Husyckiej” Andrzeja Sapkowskiego. Akcja powieści rozpoczyna się w 1427 roku, dwa lata po zakończeniu pierwszej części „Narrenturm”. Trójka głównych bohaterów – Reinevan, Szarlej oraz Samson Miodek – znajduje się w Pradze, gdzie rządy sprawują husyci, znani jako „Boży bojownicy”. Ich życie toczy się w cieniu wojny religijnej, a samotni wędrowcy zostają wciągnięci w niebezpieczne intrygi.

Powieść koncentruje się na ich misji, której celem jest nawiązanie kontaktu z czarodziejami i odczarowanie Samsona, jednego z towarzyszy bohaterów. Rozpoczynają podróż do zamku Troski, który znajduje się w rejonie Podkarkonosza. Tam mają nadzieję znaleźć czarodzieja Rupiliusa Ślązaka, który może pomóc w spełnieniu ich zadania. W trakcie tej wyprawy Reinevan zostaje porwany i trafia do lochów, gdzie odkrywa obecność ducha Rupiliusa. Jego spotkanie z tym tajemniczym bytem wprowadza nowy, nadprzyrodzony wymiar do fabuły.

Ucieczka Reinevana z lochów prowadzi go do rąk pomurnika – Bir­karta von Grellénorta, ale dzięki pomocy Samsona, bohaterowie udaje się uwolnić. Z pomocą nowo zdobytej wiedzy oraz wskazówek, postanawiają udać się na Śląsk, aby wykonać tajne rozkazy, które mają na celu skontaktowanie się z ukrytymi szpiegami husytów.

Po długiej zimie nadchodzi moment, który wstrząśnie regionem – husyci atakują Śląsk. W marcu 1428 roku ma miejsce decydująca bitwa pod Nysą, która staje się punktem kulminacyjnym w walce husytów. W całej powieści, autor w mistrzowski sposób łączy wątki historyczne z elementami fantastyki, przedstawiając zmagania bohaterów w świecie pełnym niebezpieczeństw, magii i politycznych intryg.