„Sezon burz”Andrzeja Sapkowskiego to powieść osadzona w uniwersum Wiedźmina, ale nie będąca częścią głównej sagi. Akcja książki rozgrywa się po wydarzeniach z opowiadania „Ostatnie życzenie” (gdzie Geralt po raz pierwszy spotyka Yennefer), ale przed wydarzeniami opisanymi w „Wiedźminie”. Fabuła książki toczy się w roku 1245 i przedstawia losy Geralta z Rivii, który tym razem zmaga się z licznymi trudnościami, niebezpieczeństwami i intrygami. 

W powieści pojawiają się osoby doskonale czytelnikom znane, jak wierny druh Geralta  bard i poeta Jaskier  oraz jego ukochana, zwodnicza czarodziejka Yennefer, ale na scenę wkraczają też dosłownie i w przenośni postaci z zupełnie innych bajek. Ludzie, nieludzie i magiczną sztuką wyhodowane bestie. Opowieść zaczyna się wedle reguł gatunku: od trzęsienia ziemi, a potem napięcie rośnie. Wiedźmin stacza morderczą walkę z drapieżnikiem, który żyje tylko po to, żeby zabijać, wdaje się w bójkę z rosłymi, niezbyt sympatycznymi strażniczkami miejskimi, staje przed sądem, traci swe słynne miecze i przeżywa burzliwy romans z rudowłosą pięknością, zwaną Koral. A w tle toczą się królewskie i czarodziejskie intrygi. Pobrzmiewają pioruny i szaleją burze. I tak przez 404 strony porywającej lektury.

WIEDŹMIN. SEZON BURZ to w wiedźmińskiej historii rzecz osobna, nie prapoczątek i nie kontynuacja. Jak pisze Autor: Opowieść trwa. Historia nie kończy się nigdy”